Κάλιο & νάτριο,οι ηλεκτρολύτες των ανθρώπων ! ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΕΙΤΕ !!

Τα γράφω αυτά ως παθών σήμερα (4/8/2018), το πρωί, η ώρα 04:08' πμ ξύπνησα με κράμπες στα άκρα, το έψαξα, λοιπόν και σας δημοσιεύω τα συμπεράσματά μου. Οι καταλύτες μου και το "ηλεκτρικό ρεύμα" προφανώς "λόγω ζέστης, "χτύπησαν" συναγερμό...

Ζέστη και ιδρώτας θέτουν σε δοκιµασία τα αποθέµατα αυτών των δύο σηµαντικών µετάλλων στον οργανισµό.

Το κάλιο και το νάτριο είναι ηλεκτρολύτες, δηλαδή χηµικώς είναι ουσίες οι οποίες µέσα σε διαλύµατα έχουν την ιδιότητα να άγουν ηλεκτρισµό. Οι συγκεκριµένοι ηλεκτρολύτες υπάρχουν µέσα στο ανθρώπινο σώµα και η διατήρηση της ισορροπίας τους είναι απαραίτητη για την καλή και σωστή λειτουργία των κυττάρων και των οργάνων.

Το καλοκαίρι συνοδεύεται πάντα από υψηλές θερμοκρασίες και υγρασία. Κατά συνέπεια, ιδρώνουμε περισσότερο και χάνουμε άλατα, απαραίτητα στοιχεία για τον οργανισμό. Ειδικότερα, το νάτριο και το κάλιο είναι δύο από τα σημαντικότερα άλατα για το σώμα μας, για την καλή και σωστή λειτουργία των βασικών οργάνων.

Νάτριο

Το νάτριο βρίσκεται κυρίως στο υγρό που περιβάλλει τα κύτταρα, δηλαδή βρίσκεται στον εξωκυττάριο χώρο. Όταν συνδέεται με το χλώριο παράγεται μια ουσία που λέγεται χλωριούχο νάτριο και είναι αυτό που κοινώς ονομάζεται αλάτι. Το νάτριο παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του νερού του οργανισμού. Επίσης η είσοδος και η έξοδος νατρίου από ορισμένα κύτταρα είναι απαραίτητη για την πραγματοποίηση βασικών λειτουργιών του σώματος. Παραδείγματος χάριν για να εκτελεστούν οι διεργασίες στον εγκέφαλο, το νευρικό σύστημα και τους μυς είναι αναγκαία η δημιουργία ηλεκτρικών σημάτων για τη μεταξύ των κυττάρων επικοινωνία. Τα ηλεκτρικά αυτά σήματα δημιουργούνται από τη μετακίνηση του νατρίου. Έτσι, πολύ μεγάλη ή πολύ μικρή συγκέντρωση νατρίου στον οργανισμό μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργία στα συγκεκριμένα κύτταρα και σε ακραίες περιπτώσεις ακόμα και το θάνατο. 

Ακόμη το νάτριο:

• Ρυθμίζει την ισορροπία οξέων-βάσεων του οργανισμού 
• Διατηρεί την ισορροπία των υγρών στο εσωτερικό των κυττάρων 
• Προστατεύει το σώμα από την αφυδάτωση 
• Ευνοεί τη μυϊκή δραστηριότητα και τη λειτουργία του νευρικού συστήματος 
• Ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση. 

Οι ποσότητες του νατρίου ρυθμίζονται από την αλδοστερόνη, μια ορμόνη που παρεμβαίνει σε επικίνδυνες καταστάσεις, για να αυξήσει την απορρόφηση νερού και νατρίου. Για παράδειγμα, όταν ιδρώνουμε και χάνουμε πολύ νάτριο, ο οργανισμός αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά και κινητοποιεί την αλδοστερόνη, αναθέτοντάς της να απορροφήσει περισσότερο νάτριο. Αν, αντίθετα, η ποσότητα του νατρίου είναι πολύ μεγάλη, η ορμόνη κινητοποιείται για να τη μειώσει. Το νάτριο απορροφάται από το λεπτό έντερο και η αποβολή του γίνεται μέσω των ούρων και του ιδρώτα.


Περισσότερο [+]

Περιπτώσεις αυξημένης ποσότητας νατρίου, της λεγόμενης «υπερνατριαιμίας», μπορούν να παρατηρηθούν: Μετά τη λήψη πολύ αλμυρών τροφών, σε περιπτώσεις αφυδάτωσης, μετά από πυρετό ή διάρροια, σε περιπτώσεις υπερασβεσταιμίας, υπερκαλιαιμίας κ.λπ. Γενικά, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις τα συχνότερα συμπτώματα είναι: αύξηση της αρτηριακής πίεσης και κατακράτηση υγρών.

Λιγότερο [-]

Μια σοβαρή πτώση του επιπέδου νατρίου, η λεγόμενη «υπονατριαιμία», μπορεί να προκύψει από τη χρήση διουρητικών, ασθένειες των νεφρών, εγκαύματα, αιμορραγίες, διάρροιες, χειρουργικές επεμβάσεις. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις τα συμπτώματα είναι: κράμπες και μυϊκή αδυναμία, ζάλη, πτώση της αρτηριακής πίεσης.

Κάλιο

Το κάλιο, ο άλλος βασικός ηλεκτρολύτης του οργανισμού, βρίσκεται κυρίως στο εσωτερικό των κυττάρων, δηλαδή στον ενδοκυττάριο χώρο. Το κάλιο παίζει σημαντικό ρόλο στην ομαλή ρύθμιση των καρδιακών παλμών και στη λειτουργία των μυών του σώματος. Μεγάλη αύξηση ή μείωση των επιπέδων καλίου στον οργανισμό μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες στο νευρικό σύστημα, ενώ μπορεί να προκληθούν έως και δυνητικά θανατηφόρες αρρυθμίες στην καρδιά.

Είναι ένα απαραίτητο συστατικό, γιατί:

• Ελέγχει την ισορροπία οξέων-βάσεων 
• Ρυθμίζει τις διαδικασίες μετάδοσης των νευρικών κινήσεων 
• Ευνοεί τη σύσπαση των μυών (οι κράμπες είναι ένδειξη χαμηλών επιπέδων καλίου) 
• Ρυθμίζει την πίεση 
• Επεμβαίνει στη σύνθεση του γλυκογόνου 

Περισσότερο [+]

Χάρη στην ικανότητα των νεφρών να αποβάλουν την περίσσεια καλίου, είναι αρκετά δύσκολο να παρουσιάσει κανείς αυξημένα επίπεδα. «Υπερκαλιαιμία» ωστόσο, μπορεί να παρατηρηθεί σε περιπτώσεις: δυσλειτουργίας των νεφρών, μυϊκής κόπωσης, λήψης φαρμάκων για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, δίαιτες φτωχές σε νάτριο, εγκαύματα. 

Λιγότερο [-]


Υποκαλιαιμία μπορεί να παρατηρηθεί όταν ο οργανισμός έχει μεγάλες απώλειες καλίου. Αυτό μπορεί να παρατηρηθεί σε παθήσεις των νεφρών, ύστερα από πολλαπλούς εμέτους ή και διάρροιες, μετά τη λήψη συγκεκριμένων φαρμάκων, όπως είναι τα διουρητικά κ.λπ. Γενικά, τα συμπτώματα που συνοδεύουν την έλλειψη καλίου μπορεί να είναι: μουδιάσματα, μυϊκή κόπωση, κράμπες, υπνηλία, ναυτία, ανορεξία, ανωμαλίες του καρδιακού ρυθμού.

Σε αντίθεση με το νάτριο, είναι πιο δύσκολο να αναπληρώσουμε το κάλιο στον οργανισμό μας μέσω της τροφής. Tα νεφρά το αποβάλλουν πολύ εύκολα, καθιστώντας έτσι δυσκολότερη την εκ νέου λήψη του.

ΠΗΓΗ:  NaturaNrg 

“Δεν θα πεθάνω στους Οθωνούς” ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ 01 08 18

ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΤΩΝ ΛΕΓΕΩΝΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Κρούσματα από τη νόσο των Λεγεωναρίων ή λεγεωνέλλωση έχουμε και στη χώρα μας και είναι καλό να γνωρίζουμε βασικά συμπτώματά της, όπως τα αναφέρει και η «mayoclinic». Μιλάμε για οξεία νόσο του αναπνευστικού συστήματος που οφείλεται σε λοίμωξη από βακτήρια του γένους Λεγεωνέλλα ή Λεγιονέλλα (Legionella).

Η νόσος των Λεγεωνάριων δεν είναι μεταδοτική από άτομο σε άτομο μέσω της επαφής. Αντ’ αυτού, οι περισσότεροι άνθρωποι κολλούν τη νόσο από την εισπνοή των βακτηρίων. Οι ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, οι καπνιστές και τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στην ασθένεια των λεγεωνάριων.

Περίπου το 90% όλων των λεγεωνελώσεων οφείλονται στο βακτήριο Legionella pneumophila (Λεγεωνέλλα η πνευμονόφιλος), η οποία ευθύνεται για τη νόσο των λεγεωναρίων. Άλλα είδη που προσβάλλουν τον άνθρωπο είναι τα Legionella longbeachae, Legionella feeleii, Legionella micdadei και Legionella anisa, τα οποία προκαλούν το πυρετό Πόντιακ, μια εμπύρετη αυτοπεριοριζόμενη νόσο που μοιάζει με γρίπη.

Η νόσος των λεγεωνάριων έχει θνησιμότητα που μπορεί να φτάσει μέχρι το 15%, ενώ σε νοσηλευόμενους σε νοσοκομεία μπορεί να φτάσει μέχρι το 50% αν τα αντιβιοτικά αργήσουν να χορηγηθούν.

Οι λεγεωνέλλες είναι βακτήρια που είναι υδρόβια, ενώ μπορούν να βρεθούν στο έδαφος. Η L. pneumophila έχει βρεθεί μόνο σε υδάτινα συστήματα, όπως λίμνες, ποτάμια, δεξαμενές και συστήματα ύδρευσης και ψύξης μεγάλων κτιρίων, όπου ζει συμβιωτικά με την αμοιβάδα. Μπορεί να πολλαπλασιαστεί σε θερμοκρασίες ανάμεσα σε 20°C και 55°C, με ιδανική θερμοκρασία στους 35°C. Ευνοϊκοί παράγοντες για την ανάπτυξη είναι η παρουσία σκουριάς ή φυκιών. Όταν μολύνει τον άνθρωπο, το βακτήριο μπαίνει μέσα στα μακροφάγα και τα επιθηλιακά κύτταρα του πνεύμονα και αναπαράγεται μέσα στα κύτταρα.

Οι λεγεωνέλλες μεταδίδονται μέσω της εισπνοής ενός εναιωρήματος νερού ή/και χώματος το οποίο έχει επιμολυνθεί με βακτήρια. Ανάμεσα στα περιβάλλοντα που αναπαράγονται είναι οι ψυκτικοί πύργοι, οι υγραντήρες και τα μεγάλα συστήματα κλιματισμού. Το όνομά τους το πήραν επειδή η πρώτη επιδημία έλαβε χώρα το 1976 σε ένα ξενοδοχείο στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, όπου συνεδρίαζε η Λεγεώνα της Αμερικής. Περιστατικά λεγεωνελλώσεων έχουν καταγραφεί σε όλο το κόσμο.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες τα βασικά συμπτώματα είναι εννέα και είναι τα ακόλουθα:

-Πονοκέφαλος

-Μυϊκός πόνος

-Ρίγη

-Πυρετός που μπορεί να φτάσει τους 40° C και παραπάνω

-Μέχρι τη δεύτερη ή την τρίτη μέρα, ο ασθενής θα αναπτύξει και άλλα συμπτώματα που μπορεί να περιλαμβάνουν:

-Βήχας, ο οποίος μπορεί να έχει και βλέννα και μερικές φορές, αίμα

-Δύσπνοια

-Πόνος στο στήθος

-Συμπτώματα στο γαστρεντερικό σύστημα, όπως ναυτία, έμετος και διάρροια

-Σύγχυση, ή άλλες ψυχικές αλλαγές

Tι πρέπει να κάνουμε

-Σωστή συντήρηση κλιματιστικών

-Καθαρισμός φίλτρων σε τακτά χρονικά διαστήματα

-Ρύθμιση σε 25 βαθμούς Κελσίου (ιδανικές συνθήκες θερμοκρασία 25-26 βαθμούς Κελσίου και 65% υγρασία)

-Συχνός αερισμός του χώρου (π.χ. λίγο ανοικτό το παράθυρο συνεχώς)

-Όχι απότομες εναλλαγές κρύο – ζεστό και αντίστροφα

Τέλος είναι πολύ σημαντικό και ιδιαίτερα σημειώνεται αφενός δεν βάζουμε το κλιματιστικό σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία και αφετέρου το σβήνουμε 20 λεπτά πριν βγούμε από το σπίτι ή το αυτοκίνητο, ώστε να προσαρμοστεί ο οργανισμός στην μεταβολή της θερμοκρασίας.

Πηγές: news247.gr/ mayoclinic.org