Ο ίδιος και ο περίγυρος που τον περιβάλλει βρίσκονται τώρα σε πλήρη απομόνωση, σε απόγνωση. Η χώρα βρίσκεται στο κενό. Διασύρεται και λοιδορείται σ' όλα τα μήκη και τα πλάτη και το ίδιο της το μέλλον «παίζεται» από τους δανειστές και τους κερδοσκόπους ερήμην της. Ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν μπορεί να επιβάλει την άποψη του πουθενά και σε κανέναν - αν υποτεθεί ότι διαθέτει άποψη για την αντιμετώπιση της κατάστασης...
Ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνηση του εγγίζουν το σημείο μηδέν. Όλοι τους οι στόχοι έχουν αποτύχει. Έχουν απωλέσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας και, παρά την ανηλεή προπαγάνδα και την ατελεύτητη ιδεολογική τρομοκρατία που ασκούν ανελλιπώς, έχει ακυρωθεί το βασικό πολιτικό τους επιχείρημα: Ότι το Μνημόνιο ήταν μονόδρομος, άποψη που απορρίπτουν τα 2/3 των πολιτών...
Τα ίδια τα «αφεντικά», οι δανειστές μας και το ΔΝΤ, έχουν απογοητευτεί από τη δυνατότητα και την ικανότητα του πρωθυπουργού και του επιτελείου του να οδηγήσουν την οικονομία και την κοινωνία της χώρας στα «βαθιά νερά» των μηχανισμών της αγοράς. Το «όχημα» του Μνημονίου, μαζί του και η κυβέρνηση, «κόλλησε» στη «λάσπη» που οι ίδιοι δημιούργησαν με τις επιλογές τους.
Γιατί υπογράψαμε το «Μνημόνιο» και υποδουλωθήκαμε στο ΔΝΤ; Γιατί ένα χρόνο πριν δεν μας δάνειζαν, γιατί τα speads -τα οποία οι δανειστές μας υιοθετούν ως δείκτες εμπιστοσύνης μιας οικονομίας- βρίσκονταν τότε σε απαγορευτικά ύψη...
Στην πραγματικότητα, αυτός ο δείκτης εμπιστοσύνης ουδέποτε βελτιώθηκε σημαντικά. Ας θυμηθούμε ότι, αμέσως μετά την υπογραφή του Μνημονίου, τα speads σημείωσαν άνοδο. Κρατήθηκαν ψηλά μέχρι το φθινόπωρο, οπότε και σημείωσαν μια ελαφρά πτώση. Τότε, με τις εκλογές για τον «Καλλικράτη», επισημοποιήθηκε η καθολική αποτυχία-οικονομική και πολιτική-του Γ. Παπανδρέουκαι της κυβέρνησης του. Από τότε βρισκόμαστε σε «ελεύθερη πτώση» χωρίς αλεξίπτωτο.
Οι κερδοσκόποι και οι δανειστές μας γνώριζαν πολύ καλύτερα από την ελληνική κυβέρνηση ότι το Μνημόνιο όχι μόνο δεν θα οδηγούσε την οικονομία μας στις αγορές, αλλά ότι θα τη βύθιζε σε βαθύτερη και μακροπρόθεσμου ορίζοντα ύφεση και κρίση.
Γι' αυτό μαζί με το Μνημόνιο υπεγράφη και το περίφημο «Σύμφωνο». Για να νομιμοποιηθεί τυπικά και με τη θέληση μας το εθνικό ξεπούλημα. Αυτή τη μέθοδο, αυτή τη διαδικασία διάλεξαν οι δανειστές μας για να πάρουν πίσω τα υπερτιμημένα δάνεια τους. Γιατί κανένας δεν είναι τόσο αφελής ώστε να πιστεύει ότι θα επιστρέψουμε τα χρέη και τους τόκους από το πλεόνασμα της ανάπτυξης...
Τα 50 δις ευρώ αποτελούν την προκαταβολή ή, καλύτερα, την πρώτη δόση για το μεγάλο ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ. Το «πλιάτσικο» δεν συνεπάγεται μόνο την αρπαγή, τη λαφυραγώγηση, την καταλήστευση. Έχει ως τελική συνέπεια την καταστροφή, τη διάλυση του παραγωγικού και εργατικού δυναμικού, την αποδυνάμωση των βασικών εθνικών δομών της χώρας.
Αυτή η καταλήστευση έρχεται τώρα να ολοκληρώσει την «αλυσίδα» λαφυραγώγησης της εθνικής μας οικονομίας. Περιλαμβάνει τη ληστεία του Χρηματιστηρίου (30 τρις δραχμές), τις σπατάλες των Ολυμπιακών, τις μίζες, τις προμήθειες.
Σ' αυτή, επίσης, εντάσσονται τα υπερκέρδη που συσσώρευαν, καταληστεύοντας καταθέτες και δανειολήπτες, οι Τράπεζες...
Πού ακούστηκε μια επιχείρηση που επιτελεί κοινωνικοοικονομικό ρόλο να έχει αύξηση ετησίως του κέρδους της κατά 40%; Στην καταλήστευση, βεβαίως, συμμετέσχε και συμμετέχει μεγάλο τμήμα των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα. Φοροδιαφυγή, πλαστά και εικονικά τιμολόγια, ψεύτικοι ισολογισμοί και τα υπερκέρδη στο εξωτερικό... Με τη «δισκέτα» των μεγαλο-καταθετών και των κερδοσκόπων να βρίσκεται στο συρτάρι του υπουργού Οικονομικών.
Ο κύκλος του Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησης του κλείνει, ανοίγοντας μια άβυσσο, μια υποθηκευμένη προοπτική για τη χώρα και το λαό.
* Κείμενο του Μενέλαου Γκίβαλου, Αναπληρωτή Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" 5/5/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ