Φανταστείτε να αναγκαστείτε να μεταναστεύσετε. Για μια καλύτερη δουλειά, για μια καλύτερη ζωή.
Τώρα φανταστείτε ότι στη νέα χώρα που έχετε μεταναστεύσει, κάνετε οικογένεια. Το παιδί σας μεγαλώνει εκεί, πάει σχολείο, μαθαίνει τη γλώσσα και κοινωνικοποιείται. Θέλει να αντιμετωπίζεται από το κράτος ως ίσο με τα άλλα παιδιά που μεγάλωσαν στην ίδια χώρα και να έχει τα ίδια δικαιώματα. Και στη ζωή και στα όνειρα.
Φανταστείτε ότι το παιδί σας είναι ο Μαχμούντ. Ο Μαχμούντ είναι 29 ετών. Γεννήθηκε στην Ελλάδα και πήγε σε ελληνικό σχολείο. Μεγάλωσε στου Ζωγράφου. Έδωσε εξετάσεις, πέρασε στην Ιατρική Αθηνών και τώρα κάνει το διδακτορικό του. Τα πρωινά είναι στο Ιπποκράτειο. Ευελπιστεί σε λίγο να μπορέσει να ξεκινήσει και την ειδικότητα. Τον ενδιαφέρει η καρδιολογία.
Μπορεί και να επηρεάστηκε από τον πατέρα του για την ιατρική. Είναι και εκείνος γιατρός. Αγγειοχειρουργός. Είχε έρθει στην Ελλάδα στα τέλη του '74, για να σπουδάσει και έχτισε από τότε τη ζωή του εδώ.
Η πρώτη αίτηση πολιτογράφησης για τον Μαχμούντ έγινε το ’91, όταν ήταν να ξεκινήσει το δημοτικό. Τους είχαν πει ότι η διαδικασία κρατάει λίγους μήνες, αλλά η απάντηση δεν ήρθε ποτέ. Κατέθεσε ξανά με τον νόμο 3838, τον νόμο Ραγκούση, το 2011. Όπως και πολλά άλλα παιδιά μεταναστευτικής καταγωγής -της λεγόμενης δεύτερης γενιάς- που είχαν ελπίδες ότι επιτέλους θα πάρουν την ιθαγένεια. Όμως ο νόμος κρίθηκε αντισυνταγματικός και οι υποθέσεις «πάγωσαν». Μέχρι τότε ο Μαχμούντ, ως παιδί μεταναστών, μετά τα 18 του έπρεπε να ανανεώνει κάθε χρόνο την άδεια παραμονής. «Μετά τα 18 δηλαδή σε βλέπουν κανονικά σαν μετανάστη. Διαγράφεται η προηγούμενη ζωή σου και είναι σαν να ήρθες στη χώρα χθες» μας λέει. «Πριν τα 18, στο σχολείο, μας αντιμετωπίζουν σαν κομμάτι της κοινωνίας, αλλά μετά τα 18 για όλους είμαστε μετανάστες».
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ