Το Curiosity βρήκε νερό μέσα στο έδαφος του Άρη

Το Curiosity της NASA ανίχνευσε με τα όργανά του απρόσμενες ποσότητες νερού στο έδαφος του γειτονικού πλανήτη

Τελικά ο Άρης μόνο άνυδρος δεν είναι. Το ρόβερ ανέλυσε το πρώτο του δείγμα αρειανής σκόνης, την οποία εξαέρωσε με υψηλή θερμοκρασία (στους 835 βαθμούς Κελσίου), και αμέσως βρήκε ότι το πιο άφθονο στοιχείο ήσαν οι υδρατμοί.

Το εν λόγω νερό δεν βρίσκεται ελεύθερο, αλλά χημικά δεσμευμένο στα μικροσκοπικά σωματίδια του εδάφους. Τρεχούμενο νερό στον 'Αρη δεν υπάρχει πια (πριν από δισεκατομμύρια χρόνια όμως υπήρχε σε αφθονία) και σήμερα τα μόνα άμεσα αποθέματα νερού έχουν βρεθεί σε μορφή πάγου στους πόλους του πλανήτη.

 

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τη Λόρι Λέσιν του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου Ρενσελάερ της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Science, ανέφεραν ότι το κοκκινωπό έδαφος του πλανήτη περιέχει νερό σε ποσότητα περίπου 2% (με βάση το βάρος), κάτι που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν οι μελλοντικοί αστροναύτες.

 

Όπως είπε η δρ Λέσιν, σύμφωνα με το BBC, το Space.com και τη βρετανική Γκάρντιαν, αν κανείς υπερθερμάνει ένα κυβικό πόδι αρειανού εδάφους, θα πάρει περίπου δύο μπουκάλια νερό. Και μάλιστα, όπως ανέφερε, είναι θετικό ότι, όπου και να πάει κανείς στον 'Αρη, το έδαφός του φαίνεται να περιέχει εξίσου νερό. "Αν είσαι εξερευνητής, αυτό είναι καλό νέο, γιατί θα μπορούσες να βγάλεις νερό σχεδόν από οπουδήποτε".

 

Τα όργανα του ρόβερ, που βρίσκεται στον "κόκκινο πλανήτη" από τον Αύγουστο του 2012, επίσης εντόπισαν στο έδαφος άλλα στοιχεία, όπως αρκετό διοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του θείου, οξυγόνο και χλώριο, που πιστεύεται ότι αποτελούν κυρίως προϊόντα διάσπασης υπερχλωρικών ενώσεων, οι οποίες αποτελούν περίπου το 0,5% του αρειανού εδάφους. Αυτό, κατά τους ερευνητές, αντίθετα με το νερό, αποτελεί κακό νέο για τους μελλοντικούς αστροναύτες, επειδή οι υπερχλωρικές ενώσεις μπορεί να αποβούν τοξικές, καθώς διαταράσσουν τη λειτουργία του θυρεοειδούς, ιδίως αν οι άνθρωποι εισπνεύσουν μεγάλες ποσόσητες της πολύ λεπτής σκόνης του 'Αρη.

(Πηγή:ΑΠΕ)

Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΤΗΣ;

Αν καταφέρνουμε να επιβιώνουμε είναι γιατί ξέρουμε τι να... περιμένουμε!Αυτό προκύπτει από τις τελευταίες νευρολογικές μελέτες που δείχνουν ότι, πολύ περισσότερο από το να αντιδρούμε στα ερεθίσματα που δεχόμαστε,προσπαθούμε κάθε στιγμή να προβλέψουμε το μέλλον. Ίσως μάλιστα αυτή η ικανότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου επέτρεψε στο είδος μας να κυριαρχήσει...

Γυρίζετε στο σπίτι σας όπως κάθε μέρα από τη δουλειά, στρίβετε μηχανικά στη γωνία, φθάνετε στην είσοδο και ξαφνικά βλέπετε ότι η καγκελόπορτα δεν είναι πια πράσινη αλλά άσπρη. «Α, βάψανε τα κάγκελα!» σκέφτεστε και συνεχίζετε τον δρόμο σας αμέριμνοι. Η αλλαγή του χρώματος στην εξώπορτα σάς προκάλεσε μια μικρή έκπληξη, αλλά σε καμία περίπτωση ανησυχία. Την ώρα εκείνη όμως, χωρίς εσείς να το καταλαβαίνετε, μέσα στο κεφάλι σας σήμανε συναγερμός.

Στον εγκέφαλο δεν αρέσουν οι εκπλήξεις. Αντιθέτως, όπως όλα δείχνουν, ο «υπολογιστής» του οργανισμού μας κάνει τα πάντα για να τις αποφύγει. Νέες έρευνες υποστηρίζουν ότι ίσως τελικά η βασική λειτουργία του δεν είναι τόσο το να ανταποκρίνεται στα εξωτερικά ερεθίσματα όσο το να προβλέπει αυτά που πρόκειται να συναντήσει στο μέλλον.

Όσο οι προβλέψεις του είναι σωστές όλα βαίνουν καλώς και μπορεί να λειτουργεί, κατά κάποιον τρόπο, στον «αυτόματο πιλότο» εξοικονομώντας ενέργεια και βαδίζοντας με ασφάλεια. Όταν όμως οι «μαντικές» του ικανότητες αποδεικνύονται εσφαλμένες τίθεται σε εγρήγορση. Και δικαίως. Τα λάθη του είδους δεν βοηθούν στην επιβίωση.

Ζούμε προβλέποντας

Το ότι ο εγκέφαλός μας κάνει προβλέψεις φαίνεται ίσως προφανές. Το «αισθανόμαστε» σε δεκάδες στιγμές της καθημερινότητάς μας. Στη νευροεπιστήμη όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Παραδοσιακά ο εγκέφαλος αντιμετωπιζόταν από τους ειδικούς ως «δέκτης» πληροφοριών, ο οποίος έχει ως κύριο ρόλο να αντιδρά στα ερεθίσματα που λαμβάνει από το περιβάλλον και όχι να προσπαθεί να τα προλάβει.

«Η ιδέα ότι ο βασικός σκοπός του εγκεφάλου είναι να προβλέπει τα εξωτερικά ερεθίσματα,να προβλέπει το περιβάλλον,δεν είναι διαδεδομένη στη νευροεπιστήμη» λέει μιλώντας στο «Βήμα» ο Λαρς Μούκλι, επιστήμονας του εγκεφάλου, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης.

Αυτό, όπως εξηγεί, οφείλεται σε έναν βαθμό και στις ερευνητικές μεθόδους των επιστημών που μελετούν τον εγκέφαλο, οι οποίες βασίζονται συνήθως σε πειράματα στο εργαστήριο, σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον, όπου οι ειδικοί προκαλούν διάφορες αλλαγές και μετά παρακολουθούν τις αντιδράσεις.

«Το 95% των πειραμάτων γίνονται έτσι» τονίζει. «Εμείς επιχειρούμε μια διαφορετική προσέγγιση, σχεδιάζοντας πειράματα ώστε να αποδείξουμε ότι η ιστορία και το γενικό πλαίσιο κάνουν τη διαφορά και ότι ο εγκέφαλος ασχολείται τελικά μετο να κάνει προβλέψεις».

Τα μυστικά του οπτικού φλοιού

Εγκέφαλος, Μεταφυσική, νευροεπιστήμη, νοημοσύνη, νευροφυσιολογία, μέλλον, πρόβλεψη

Ο εγκέφαλος δεν προβλέπει το απρόβλεπτο. Αριστερά, η φαινόμενη κίνηση (ΦΚ) προκαλεί δραστηριότητα στον πρωτογενή οπτικό φλοιό (V1), απεικονιζόμενη με τη διακεκομμένη γραμμή. Δεξιά, στο επάνω διάγραμμα, το πρόσθετο ερέθισμα του πειράματος παρουσιάζεται συντονισμένα με τη φαινόμενη κίνηση και άρα σύμφωνα με τις προβλέψεις του εγκεφάλου, ενώ στο κάτω διάγραμμα το εκτός κίνησης ερέθισμα είναι απρόβλεπτο και προκαλεί αύξηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας, η οποία απεικονίζεται στη λεπτομέρεια κάτω αριστερά.

Ο εγκέφαλος δεν προβλέπει το απρόβλεπτο. Αριστερά, η φαινόμενη κίνηση (ΦΚ) προκαλεί δραστηριότητα στον πρωτογενή οπτικό φλοιό (V1), απεικονιζόμενη με τη διακεκομμένη γραμμή. Δεξιά, στο επάνω διάγραμμα, το πρόσθετο ερέθισμα του πειράματος παρουσιάζεται συντονισμένα με τη φαινόμενη κίνηση και άρα σύμφωνα με τις προβλέψεις του εγκεφάλου, ενώ στο κάτω διάγραμμα το εκτός κίνησης ερέθισμα είναι απρόβλεπτο και προκαλεί αύξηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας, η οποία απεικονίζεται στη λεπτομέρεια κάτω αριστερά.

Αυτό ακριβώς αποδεικνύεται στην έρευνα που δημοσίευσε πρόσφατα μαζί με την Αριεν Αλινκ του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ της Γερμανίας στο επιστημονικό έντυπο «Journal of Νeuroscience», εντοπίζοντας νέες, «προγνωστικές» λειτουργίες στον πρωτογενή οπτικό φλοιό (V1), μια περιοχή του εγκεφάλου που ως πριν από μερικά χρόνια εθεωρείτο από τις πιο γνωστές στους επιστήμονες.

Η παραδοσιακή άποψη ήταν ότι ο V1, ο οποίος δέχεται τις πληροφορίες μέσω των ματιών και του οπτικού νεύρου, σχετίζεται κυρίως με την επεξεργασία των οπτικών σημάτων χωρίς να έχει συμμετοχή σε «ανώτερες» λειτουργίες όπως η μνήμη ή οι νοητικές απεικονίσεις και ο συμβολισμός. Η έλευση της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fΜRΙ) άρχισε όμως να ανατρέπει τα δεδομένα αποκαλύπτοντας ότι ο οπτικός φλοιός δεν περιορίζεται μόνο στις απλές οπτικές λειτουργίες, αλλά έχει επίσης σημαντικά υψηλότερα καθήκοντα.

«Ο πρωτογενής οπτικός φλοιός σχετίζεται με τη μνήμη αλλά και με την οπτική χωρική προσοχή. Ακόμη και όταν δεν υπάρχει οπτικό ερέθισμα,αλλά κάποιος περιμένει κάτι να μπει στο οπτικό του πεδίο,η δραστηριότητα σε αυτή την περιοχή του φλοιού αυξάνεται υπερβολικά» εξηγεί ο ερευνητής. «Έχουμε πολλές ενδείξεις ότι η κύρια ασχολία του εγκεφάλου είναι το να “μιλάει” στον εαυτό του,οι διάφορες περιοχές του συνομιλούν διαρκώς μεταξύ τους και έχουν ανώτερες γνωσιακές λειτουργίες».

Ο οπτικός φλοιός εκτός από το να «βλέπει» παράλληλα «ακούει» πολλές πληροφορίες, τις οποίες επεξεργάζονται άλλες περιοχές του εγκεφάλου και φθάνουν ως αυτόν με τρόπο ο οποίος ακόμη παραμένει άγνωστος.

«Στην έρευνα που δημοσιεύσαμε πρόσφατα» λέει ο κ. Μούκλι «δείχνουμε μόνο μια πλευρά αυτών των λειτουργιών, την εμπλοκή του οπτικού φλοιού στη συνεχή διατύπωση προβλέψεων. Άλλες μελέτες μας όμως, οι οποίες ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί,δείχνουν ότι ο V1 σχετίζεται και με πολλά άλλα πράγματα,όπως για παράδειγμα με τις ψευδαισθήσεις».

Το πείραμα της οφθαλμαπάτης

Για να ελέγξουν την προβλεπτική ικανότητα του πρωτογενούς οπτικού φλοιού οι ερευνητές σχεδίασαν πειράματα που βασίζονται στην οφθαλμαπάτη της φαινόμενης κίνησης. «Έχουμε δύο φωτεινές κουκίδες που αναβοσβήνουν, σε απόσταση η μία από την άλλη» εξηγεί ο κ. Μούκλι «και όταν αυτό γίνεται εναλλάξ φαίνεται σαν να πρόκειται μόνο για μία κουκίδα η οποία κινείται επάνω κάτω». Επειδή ο V1 επεξεργάζεται κάθε σημείο του χώρου σε διαφορετική θέση, οι ερευνητές έχουν στην ουσία μπροστά τους έναν «χάρτη» του φλοιού στον οποίο μπορούν να δουν ποιες θέσεις ενεργοποιούνται κάθε φορά ανάλογα με το οπτικό σήμα που φθάνει στον εγκέφαλο.

Δύο κουκκίδες που δεν αναβοσβήνουν με τρόπο που να δίνει την εντύπωση της κίνησης εμφανίζονται σε αυτό τον χάρτη σε απόσταση η μια από την άλλη. «Όταν όμως έχουμε την οφθαλμαπάτη της φαινόμενης κίνησης» λέει ο ερευνητής «βλέπουμε κάτι εκπληκτικό στον φλοιό,μια μικρή ενεργοποίηση του διαστήματος ανάμεσα στις δύο κουκκίδες. Δεν υπάρχει πραγματική κίνηση, όμως η οφθαλμαπάτη πυροδοτεί μια δραστηριότητα στο ενδιάμεσο διάστημα».

Ο κ. Μούκλι και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν πρώτοι αυτή την ενδιάμεση δραστηριότητα πριν από μερικά χρόνια και θέλησαν να δουν ποιος μπορεί να είναι ο σκοπός της. «Η θεωρία μου» λέει «ήταν ότι προβλέπει ότι υπάρχει ένα ερέθισμα που κινείται επάνω κάτω». Για να τη διερευνήσουν εισήγαγαν ένα πραγματικό ερέθισμα, μία ακόμη κουκκίδα, στη μέση της απόστασης. Ανάλογα με το αν η κουκκίδα αναβόσβηνε συντονισμένα με την πρόβλεψη ή όχι, η επεξεργασία του ερεθίσματος θα έπρεπε να είναι διαφορετική. Και αυτό ακριβώς συνέβη.

«Όταν η οφθαλμαπάτη ταίριαζε στην πρόβλεψη, η δραστηριότητα που πυροδοτούσε ήταν μικρότερη.Όταν δεν ταίριαζε,η ενεργοποίηση ήταν μεγαλύτερη. Αυτό ήταν και το βασικό εύρημά μας, ότι αυτή η οπτική περιοχή, ο V1, μπορεί επίσης να μας πει αν ένα ερέθισμα ταιριάζει ή δεν ταιριάζει στις περιβάλλουσες πληροφορίες» .

Όταν οι προβλέψεις του αποδεικνύονται σωστές, ο εγκέφαλος παραμένει «ήρεμος», κάτι το οποίο του επιτρέπει να εξοικονομεί ενέργεια. Όταν τα πράγματα δεν συμφωνούν με τα αναμενόμενα, οι νευρώνες δραστηριοποιούνται. Οι ειδικοί δεν γνωρίζουν ακόμη ποια είναι η σημασία αυτής της δραστηριότητας.

«Θα μπορούσε να σημαίνει δύο πράγματα» λέει ο κ. Μούκλι. «Ίσως είναι ένα “σήμα σφάλματος”,η πρόβλεψη παραβιάστηκε και οι πρωτογενείςπεριοχές στέλνουν σήμα στις άλλες λέγοντας “κάτι δεν πάει καλά και εμείς δεν το προβλέψαμε”.Μπορεί όμως και να συμβαίνει το άλλο, ίσως όταν η πρόβλεψη επαληθεύεταιη επεξεργασία της να είναι πολύ αποτελεσματική και πολύ γρήγορη και να μην προκαλεί έντονη δραστηριότητα» .

Θυμόμαστε το μέλλον...

Πώς λειτουργεί αυτό στην πράξη; Οι καλές προβλέψεις, όπως τονίζει ο κ. Μούκλι, μπορούν να γίνουν μόνο μέσω της εμπειρίας- κατά κάποιον τρόπο είναι σαν να «θυμόμαστε το μέλλον». Ο βασικός μηχανισμός που εμπλέκεται σε αυτή τη διαδικασία είναι το λεγόμενο «αυτόματο» ή «προεπιλεγμένο δίκτυο» του εγκεφάλου, το οποίο σχετίζεται με τη μνήμη, με την ανάσυρση των αναμνήσεων και με την ικανότητά μας να «ταξιδεύουμε» νοερά στο παρελθόν και στο μέλλον.

«Οι περιοχές αυτές» εξηγεί «κωδικοποιούν πληροφορίες ώστε να μπορεί κάποιος να ανιχνεύσει μια ανάμνηση αλλά ταυτόχρονα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανάσυρση πληροφοριών για μελλοντική χρήση.Είναι μια αρετή που έχουμε εμείς οι άνθρωποι, μπορούμε να ταξιδέψουμε στον χρόνο μέσα από τις αναμνήσεις μας».

Φανταστείτε ότι ξαφνικά αναρωτιέστε αν προτού φύγετε από το σπίτι κλείσατε την καφετιέρα. Μπορείτε να γυρίσετε πίσω, στην ανάμνηση όλων όσων κάνατε το πρωί, να περιπλανηθείτε στους χώρους του σπιτιού, να πάτε νοερά στην κουζίνα. Και μετά μπορείτε να μεταφερθείτε αμέσως στο μέλλον και να σκεφθείτε, «προβλέποντας» τη σκηνή:

«Μόλις γυρίσω θα πρέπει να πάω στην κουζίνα να δω αν τελικά έκλεισα την καφετιέρα» . Για αυτό το «ταξίδι» πίσω και μπροστά στον χρόνο χρησιμοποιούνται ακριβώς οι ίδιες περιοχές του εγκεφάλου.

«Οι προβλέψεις αυτές» επισημαίνει ο κ. Μούκλι «αναφέρονται μόνο σε ένα συγκεκριμένο σκηνικό και σε μια συγκεκριμένη κατάσταση. Την πόρτα του γραφείου μου,για παράδειγμα,την ξέρω πολύ καλά και την “προβλέπω” μόνο όταν βρίσκομαι στο πανεπιστήμιο. 

Όταν πηγαίνω στο σπίτι,προβλέπω μια άλλη πόρτα.Αν όμως η πόρτα του σπιτιού μου άνοιγε ξαφνικά με τον ήχο της πόρτας του γραφείου μου ήτις πόρτας του αυτοκινήτου μου,το γεγονός θα μου προξενούσε απόλυτη έκπληξη, γιατί δεν θα συμφωνούσε με την πρόβλεψή μου γι΄ αυτό που περιμένω να συμβεί».

Τσεκάρουμε συνέχεια

Ο εγκέφαλος προβλέπει διαρκώς από πριν αυτό που πρόκειται να επακολουθήσει και «τσεκάρει» τις προβλέψεις του ακόμη και όταν εμείς δεν το συνειδητοποιούμε. «Μπορεί να μιλάω στο κινητό μου κανονίζοντας τι θα κάνω το βράδυ» εξηγεί ο ερευνητής και συνεχίζει: «Αν η πόρτα του σπιτιού κάνει τον ήχο της πόρτας του αυτοκινήτου θα σταματήσω να μιλάω.Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλός μου υποσυνείδητα ελέγχει διαρκώς αν οι πληροφορίες ταιριάζουν στις προσδοκίες του. Η διαρκής αναπροσαρμογή αυτού του τεράστιου όγκου πληροφοριών είναι η βασική ασχολία ενός μεγάλου τμήματος του εγκεφάλου».

Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν ακόμη επακριβώς ποιες πληροφορίες συλλέγονται και αποθηκεύονται για αυτή τη χρήση. Οι μελέτες που έχουν γίνει ως τώρα όμως δείχνουν ότι ο εγκέφαλος δεν ασχολείται ιδιαίτερα με τις λεπτομέρειες. Μια γενική εικόνα φαίνεται να αρκεί για να του δώσει τις ενδείξεις που χρειάζεται.

«Ο εγκέφαλος έχει εξαιρετική ικανότητα να εξάγει ουσιώδεις πληροφορίες πάρα πολύ γρήγορα, απορρίπτοντας πάρα πολλά πράγματα που δεν είναι βασικά για την κατανόηση μιας κατάστασης. Από πειράματα που έχουν γίνει συμπεραίνουμε ότι οι πληροφορίες που κρατάει σχηματίζουν μια εξαιρετικά συνοπτική περιγραφή της κάθε κατάστασης».

Σε τι διαφέρουμε από τα ζώα

Ποια είναι η χρησιμότητα όλων αυτών; Φυσικά η επιβίωση. Ο αποκλεισμός των απρόβλεπτων διευκολύνει την προσαρμογή και μειώνει τους κινδύνους. Ο κ. Μούκλι θεωρεί ότι η εγκεφαλική προβλεπτική ικανότητα δεν περιορίζεται μόνο στους ανθρώπους αλλά, σε μικρότερο βαθμό, υπάρχει και στα ζώα, ακόμη και στους απλούστερους οργανισμούς:

«Πειράματα έχουν δείξει ότι οι ποντικοί έχουν κάποια ικανότητα να ταξιδεύουν νοερά στον χρόνο. Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα ζώα μπορούν σε ένα βαθμό να κάνουν αυτό το νοητικό “μπρος πίσω”.Για μερικά λεπτά στους ποντικούς και, δεν ξέρω,υποπτεύομαι για μερικές ώρες στις γάτες και ίσως για μερικές ημέρες στους πιθήκους».

Η διαφορά στον άνθρωπο είναι το χρονικό εύρος που μπορεί να καλύψει με αυτά τα νοητικά ταξίδια. «Όταν μπορεί κάποιος να ταξιδεύει νοερά στον χρόνο και να προβλέπει όχι μόνο για μερικά δευτερόλεπτα ή λεπτά αλλά για μήνες και για ένα χρόνο, τότε μπορεί να γίνει γεωργός γιατί ξέρει ότι αν κάνει κάτι συγκεκριμένο στο χωράφι του εφέτος του χρόνου θα έχει κάτι να φάει.

Όταν προβλέπει για αρκετά χρόνια μπορεί να κάνει οικονομίες για νααγοράσει κάποτε ένα σπίτι.Αυτά τα τόσο μεγάλα χρονικά πλαίσια πρόβλεψης και σχεδιασμού ίσως είναι μια από τις αιτίες για τις οποίες έχουμε τόσο μεγάλο εγκέφαλο.Ισως αυτό που μας καθιστά ικανούς να κάνουμε κάτι καλύτερο και περισσότερο από τα άλλα ζώα είναι ο χρόνος για τον οποίο μπορούμε να προβλέψουμε» .

Οι έρευνες που διεξάγουν τώρα ο κ. Μούκλι και οι συνεργάτες του επεκτείνονται σε πιο πολύπλοκα ερεθίσματα, όπως τα βιβλία και οι κινηματογραφικές ταινίες. «Ήδη βλέπουμε ότι ο οπτικός φλοιός προβλέπει τι θα γίνει μετά στην ταινία» λέει. Το επόμενο βήμα θα είναι να μελετήσουν τι συμβαίνει στον εγκέφαλο ανθρώπων στους οποίους η προγνωστική ικανότητα δεν λειτουργεί σωστά, όπως τα άτομα που πάσχουν από Αλτσχάιμερ ή σχιζοφρένεια, με απώτερο στόχο τη συμβολή στην ανακάλυψη πιο αποτελεσματικών θεραπειών.

H ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ «ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ»

Η θεωρία της προγνωστικής κωδικοποίησης- το ότι δηλαδή ο κύριος ρόλος του εγκεφάλου δεν είναι να αντιδρά στα εξωτερικά ερεθίσματα αλλά να προβλέπει τα μελλοντικά- δεν είναι καινούργια.

Η ιδέα του «Μπεϊζιανού εγκεφάλου»,η οποία υποστηρίζει ότι το νευρικό σύστημα όταν συναντά καταστάσεις αβεβαιότητας εξάγει πληροφορίες με έναν τρόπο παρόμοιο με αυτόν της Μπεϊζιανής Στατιστικής,έχει τις ρίζες της στον 19ο αιώνα.Τελευταία όμως,χάρη σε νέες έρευνες,έχει βρει μεγαλύτερο έρεισμα.

Η πιο σημαντική πρόταση του είδους είναι γνωστή ως «αρχή της ελεύθερης ενέργειας» και διατυπώθηκε πριν από δύο χρόνια από τονΚαρλ Φρίστον , νευροεπιστήμονα του University College του Λονδίνου.Χαιρετίστηκε από ορισμένους ως η πιο «δυνατή» θεωρία που έχει προταθεί ως σήμερα στη γνωσιακή νευροεπιστήμη- μια «θεωρία των πάντων» για τον εγκέφαλο.Χρησιμοποιώντας «σταθερούς» μαθηματικούς τύπους- και όχι εμπειρικά εργαστηριακά πειράματα που μπορούν να ανατραπούν- ο κ.Φρίστον έδειξε πώς τα πρότυπα του εξωτερικού κόσμου που κωδικοποιεί ο εγκέφαλός μας «ενημερώνονται» διαρκώς με νέες πληροφορίες με στόχο την ελαχιστοποίηση της «ελεύθερης ενέργειας»,δηλαδή των διαφορών τους από αυτό που πραγματικά συμβαίνει «έξω» από το μυαλό μας.

ΠΡΟΓΝΩΣΗ, ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ

Μία ενδιαφέρουσα άποψη για την προγνωστική λειτουργία του εγκεφάλου προέρχεται από έναν εκπρόσωπο του κόσμου των ηλεκτρονικών υπολογιστών.Ο Τζεφ Χόκινς, εφευρέτης των υπολογιστών παλάμης Ρalm Ρilot και Treo,θεωρεί τη μελέτη του ανθρώπινου εγκεφάλου τόσο σημαντική για την υπολογιστική ώστε επέστρεψε στα θρανία για να σπουδάσει νευροεπιστήμη και ίδρυσε το Κέντρο Θεωρητικής Νευροεπιστήμης Ρέντγουντ.

Πιστεύει ότι η μόνη οδός για την ανάπτυξη μιας πραγματικά «έξυπνης» τεχνητής νοημοσύνης είναι η σφαιρική κατανόηση των εγκεφαλικών λειτουργιών, και ιδιαίτερα της προγνωστικής κωδικοποίησης και της ανάδρασης του φλοιού.Υποστηρίζει ότι ο φλοιός έχει ένα υψηλό πρόγραμμα το οποίο επεξεργάζεται τα δεδομένα και ένα ανώτερο αντίστροφο πρόγραμμα το οποίο προβλέπει τις επερχόμενες πληροφορίες.

Αν κατορθώσουμε να τα αντιγράψουμε,λέει, θα μπορέσουμε να φτιάξουμε υπολογιστές ικανούς να κάνουν προβλέψεις και να αντιδρούν πιο σωστά στις διάφορες καταστάσεις.

ΠΗΓΗ:  newsvolos.com

ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΣΤΡΩΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΗΝΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ (ΑΝΑΠΟΔΗ ΚΙΝΗΣΗ)



Η ΣΤΡΟΓΓΟΥΛΑ - ΠΡΑΜΑΝΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

 

Ακούγεται παράξενο, κι όμως τα τελευταία χρόνια συσσωρεύονται ενδείξεις ότι το εξωτερικό στρώμα του πυρήνα της Γης περιστρέφεται προς τη Δύση, αντίθετα δηλαδή από την επιφάνεια.

Έρευνα του Πανεπιστημίου του Λιντς στη Βρετανία δείχνει τώρα να εξηγεί γιατί ο εξώτερος πυρήνας κινείται με αυτόν τον τρόπο: τον αναγκάζει το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη.

Ο πυρήνας της Γης άρχισε να σχηματίζεται όταν ο νεαρός πλανήτης βρισκόταν ακόμα σε διάπυρη, υγρή κατάσταση. Τα βαριά στοιχεία όπως ο σίδηρος βυθίστηκαν προς το κέντρο, ενώ τα ελαφρύτερα παρέμειναν στο φλοιό.

Ο πυρήνας πιστεύεται ότι αποτελείται από δύο στρώματα: τον εξώτερο πυρήνα, ο οποίος αποτελείται από λιωμένο σίδηρο και νικέλιο. Το υλικό αυτό κυκλοφορεί μέσα στον εξώτερο πυρήνα λόγω ρευμάτων μεταφοράς θερμότητας, και η κίνηση αυτή δημιουργεί το προστατευτικό μαγνητικό πεδίο της Γης.

Κάτω από τον εξώτερο πυρήνα βρίσκεται ο εσώτερος, μια σφαίρα στο μέγεθος της Σελήνης που αποτελείται από συμπαγή σίδηρο. Ο εξώτερος πυρήνας πιστεύεται ότι συμπεριφέρεται ως στερεό, λόγω όμως της υψηλότερης θερμοκρασίας του δεν παράγει μαγνητικό πεδίο.

Τα τελευταία χρόνια έχουν προκύψει ενδείξεις ότι ο εσώτερος πυρήνας κινείται με μεγαλύτερη γωνιακή ταχύτητα από ό,τι ο πλανήτης -χρειάζεται δηλαδή λιγότερο από 24 ώρες για να ολοκληρώσει μια πλήρη περιστροφή.

Επιπλέον, υπάρχουν ενδείξεις ότι ο εξώτερος πυρήνας, ή τουλάχιστον το εξωτερικό στρώμα του, κινείται προς τη Δύση, αντίθετα από τον υπόλοιπο πλανήτη. Αυτό γίνεται αντιληπτό στην επιφάνεια ως μετατόπιση του μαγνητικού πεδίου προς τη Δύση, ένα φαινόμενο που είχε παρατηρήσει το 1692 ο Έντμουντ Χάλεϊ, ο οποίος ανακάλυψε επίσης τον ομώνυμο κομήτη.

Την εξήγηση για την ανάποδη κίνηση φαίνεται τώρα να προσφέρει μια νέα μελέτη που βασίστηκε σε προσομοιώσεις και δημοσιευεται στην αμερικανική επιθεώρηση PNAS.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τον υπερυπολογιστή Monte Rosa στην Ελβετία για να τρέξουν ένα υπολογιστικό μοντέλο του πυρήνα με τα δύο του στρώματα. Όπως υποστηρίζουν, η ακρίβεια της προσομοίωσης ήταν 100 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με άλλα μοντέλα.

Όπως αναφέρει ο Φίλιπ Λίβερμορ, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης, η συμπεριφορές του εξώτερου και του εσώτερου πυρήνα «εξηγείται με όρους ίσης και αντίθετης δράσης». Το μαγνητικό πεδίο που δημιουργεί ο εξώτερος πυρήνας «σπρώχνει τον εσώτερο πυρήνα προς τα ανατολικά, αναγκάζοντάς τον να περιστρέφεται ταχύτερα από τον υπόλοιπο πλανήτη. Ταυτόχρονα όμως σπρώχνει τον εξώτερο υγρό πυρήνα προς την αντίθετη κατεύθυνση, αναγκάζοντάς τον να περιστρέφεται προς τα δυτικά».

Εκτός όμως του ότι εξηγούν την ανάποδη κίνηση του εξώτερου πυρήνα, οι ερευνητές προχωρούν και σε μια πρόβλεψη: επισημαίνουν ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης αλλάζει, έστω και με αργούς ρυθμούς, και οι μεταβολές αυτές μπορεί κάποια στιγμή να αλλάξουν τις δυνάμεις που επηρεάζουν την κίνηση του πυρήνα. Αυτό σημαίνει ότι ο εξώτερος πυρήνας ενδέχεται να μην κινείται πάντα προς τη Δύση: όπως επισημαίνει η μελέτη, τα τελευταία 3.000 υπάρχουν ενδείξεις ότι υπήρχαν περίοδοι κατά τις οποίες ο πυρήνας περιστρεφόταν προς την Ανατολή.

Πηγη in.gr, defencenet.gr

Ο αστακός κρατά το «κλειδί» της αιώνιας ζωής;

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ, ΑΣΤΑΚΕ, ... Ε, ...ΟΕ, ΑΣΤΑΚΕ !!!!!!!!!!!!!!!

Είναι ένα από τα ελάχιστα είδη που αψηφούν τη διαδικασία της γήρανσης και η μελέτη του μπορεί να οδηγήσει στην επιμήκυνση της ανθρώπινης ζωής και σε θεραπείες για διαφορετικές νόσους

Τους έχουμε συνδέσει με λουκούλλεια γεύματα και «εκρήξεις» χοληστερόλης. Όταν δεν βρίσκονται όμως στο τραπέζι του φαγητού, οι αστακοί ίσως κρατούν το μυστικό για μια υγιή, μακρά - ίσως και αιώνια - ζωή.

Αψηφούν τη διαδικασία της γήρανσης

Και αυτό διότι είναι από τα ελάχιστα όντα στον πλανήτη που φαίνεται να αψηφούν τη διαδικασία της γήρανσης. Ο αδυσώπητος χρόνος που περνά «χαρίζει» στους ανθρώπους αρθρίτιδα, μυϊκή αδυναμία, προβλήματα μνήμης και σοβαρές νόσους.

Την ίδια στιγμή όμως οι αστακοί εμφανίζουν «ανοσία» στα δεινά της ηλικίας. Βεβαίως και μπορούν να τραυματιστούν ή να παρουσιάσουν ασθένειες, μπορούν επίσης να έχουν άδοξο τέλος καταλήγοντας στην κατσαρόλα. Ωστόσο ο θάνατός τους δεν επέρχεται εξαιτίας της φυσικής φθοράς, της γήρανσης των κυττάρων τους. Διότι τα κύτταρά τους δεν γερνούν ποτέ!

Ο τυπικός αστακός ζυγίζει μισό με ένα κιλό. Ωστόσο το 2009 ένας ψαράς στο Μέιν ψάρεψε έναν κολοσσιαίο αστακό με βάρος μεγαλύτερο από εννέα κιλά, ο οποίος υπολογίστηκε ότι ήταν 140 ετών.

Αυτός δεν ήταν πάντως ο γηραιότερος αστακός που έχει εντοπιστεί. Σύμφωνα με το βιβλίο καταγραφής των Ρεκόρ Γκίνες ένας αστακός με βάρος που έφθανε τα 20 κιλά πιάστηκε σε δίχτυα το 1977 - οι δαγκάνες του ήταν τόσο δυνατές ώστε θα μπορούσαν να αρπάξουν ολόκληρο το χέρι ενός άνδρα.

Βιολογικώς «αθάνατο» είδος

Οι αστακοί φαίνεται ότι ανήκουν στα λίγα βιολογικώς «αθάνατα» είδη στη Γη. Οι επιστήμονες δεν μπορούν να είναι σίγουροι ως ποια ηλικία θα έφτανε ένας αστακός αν ήταν σε θέση να ζήσει χωρίς να αντιμετωπίσει άλλους εξωγενείς παράγοντες κινδύνου - πιθανότατα δεν θα ζούσε επί αιώνες εξαιτίας της φυσικής φθοράς αλλά σίγουρα θα ζούσε πολύ περισσότερο από άλλα παρόμοια θαλάσσια όντα.

Η βιολογική αθανασία του αστακού όμως μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη και για τον άνθρωπο. Η κατανόηση του πώς ο οργανισμός του νικά τον χρόνο μπορεί να φωτίσει και το πώς φθείρεται ο ανθρώπινος οργανισμός, γεγονός που με τη σειρά του θα οδηγήσει στην ανάπτυξη θεραπειών για νόσους όπως ο καρκίνος.

«Όσο περισσότερο ψάχνουν οι επιστήμονες τόσο περισσότερα είδη τα οποία αψηφούν τη διαδικασία της γήρανσης ανακαλύπτουν» ανέφερε ο Σάιμον Βατ, βιολόγος και τηλεοπτικός παρουσιαστής, ο οποίος έκανε σχετική παρουσίαση στο Βρετανικό Φεστιβάλ Επιστημών στο Νιούκαστλ. «Και αυτά τα είδη πεθαίνουν. Αρρωσταίνουν, τραυματίζονται ή γίνονται θηράματα. Σε αντίθεση όμως με τον άνθρωπο, τα κύτταρά τους δεν φαίνεται να έχουν συγκεκριμένο προσδόκιμο ζωής».

Τα ανθρώπινα «θνητά» κύτταρα

Στον άνθρωπο η αιτία του προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου (της απόπτωσης) βρίσκεται στα χρωμοσώματα που εντοπίζονται στην καρδιά των κυττάρων. Τα άκρα των χρωμοσωμάτων προστατεύονται από χημικά «σκουφάκια», τα τελομερή, τα οποία έχουν τον ρόλο των πλαστικών προστατευτικών που φέρουν τα άκρα στα κορδόνια των παπουτσιών.

Ωστόσο κάθε φορά που ένα ανθρώπινο κύτταρο διαιρείται τα τελομερή κονταίνουν. Τελικώς ύστερα από περίπου 50 διαιρέσεις έχουν κοντύνει πολύ και δεν μπορούν να προστατεύσουν τα χρωμοσώματα. Ετσι το κύτταρο πεθαίνει.

Η ίδια διαδικασία ακολουθείται σχεδόν σε όλα τα είδη - από τους βατράχους και τις κατσίκες ως τις ζέβρες και τα κολιμπρί. Όχι όμως και στον αστακό ή στα πλανάρια (ένα είδος μη παρασιτικού σκώληκα που μπορεί να αναγεννήσει εξ ολοκλήρου το σώμα του ακόμη και αν έχει απομείνει από αυτό ένα κομματάκι με μέγεθος που δεν ξεπερνά το 1/279ο): αυτά τα είδη παράγουν επαρκείς ποσότητες της ουσίας τελομεράσης ώστε να ανανεώνουν τα τελομερή τους αποτρέποντας έτσι τον θάνατο των κυττάρων.

Τα πλανάρια έχει επίσης αποδειχθεί ότι διαθέτουν πάρα πολλά βλαστικά κύτταρα - τα πολυδύναμα κύτταρα του οργανισμού τα οποία μετατρέπονται σε πλήθος διαφορετικών ιστών του. Το 1/5 του οργανισμού τους απαρτίζεται από τέτοια κύτταρα ενώ στα περισσότερα είδη υπάρχουν κατά την ενήλικη ζωή ελάχιστα βλαστικά κύτταρα.

Ο θάνατος, το τίμημα της σεξουαλικής αναπαραγωγής

Με τόση... αθανασία γύρω, πώς ξέφυγαν τα θηλαστικά, τα πτηνά και οι σαύρες; Το ερώτημα αυτό παραμένει αναπάντητο. Ωστόσο πολλά από τα αθάνατα είδη αναπαράγονται ασεξουαλικά.

Έτσι ο Σάιμον Βατ θεωρεί ότι η θνητότητα είναι ένα τίμημα που πληρώνουν πολλά είδη για τη σεξουαλική αναπαραγωγή τους και το πάντρεμα των γονιδίων τους ώστε να τα μεταφέρουν στην επόμενη γενεά. Με άλλα λόγια ο θάνατος αξίζει αν ο γονιός φροντίσει ώστε οι απόγονοί του που θα έρθουν στη ζωή να είναι πιο δυνατοί και ανθεκτικοί από τον ίδιο διαιωνίζοντας το είδος.

Σε κάθε περίπτωση η μελέτη της τελομεράσης που σε τόση αφθονία διαθέτουν είδη όπως ο αστακός μπορεί να σώσει τον άνθρωπο από πολλά δεινά - έχει μάλιστα οδηγήσει σε πιθανές νέες θεραπείες για τον καρκίνο. Ένας από τους λόγους για τους οποίους τα καρκινικά κύτταρα διαιρούνται ανεξέλεγκτα είναι επειδή εκτίθενται στην τελομεράση και γίνονται αθάνατα. Έτσι φάρμακα τα οποία θα σταματούν την έκθεση καρκινικών περιοχών του οργανισμού στην τελομεράση βρίσκονται ήδη σε κλινικές δοκιμές.

Ερευνητές μελετούν επίσης τρόπους χρήσης της τελομεράσης για την πρόληψη του προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου με στόχο να επιμηκύνουν την ανθρώπινη ζωή.

Έχουν ήδη ξεκινήσει να αναζητούν τρόπους ώστε να εισαγάγουν τελομεράση σε ανθρώπινα κύτταρα στο εργαστήριο - ωστόσο το να παρεμβαίνει κάποιος στον προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο είναι ριψοκίνδυνο, αφού η επιμήκυνση της ζωής των κυττάρων πιθανώς να συνδέεται με άλλου τύπου βλάβες και γενετικές μεταλλάξεις.

Το μέλλον (και ο αστακός) θα δείξει...

tovima

ΣΣ: ΛΕΤΕ ;  ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΟΣ ΠΑΝΑΘΕΜΑ ΤΟΝΕ !!!!ΑΝΤΕ ΝΑ ΒΡΗΣ ΤΟΣΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΓΙΑ ΤΟΣΑ ΣΤΟΜΑΤΑ. ΑΛΛΑ Μ' ΑΡΕ Σ ΕΙ...!!

 

 

ΡΑΓΔΑΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΚΡΟΥΣΜΑΤΩΝ HIV – ΑΛΛΑΞΕ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ

Ε Π Ε Ι Γ Ο Ν

Ανησυχητικά έως σοκαριστικά είναι τα συμπεράσμστα έρευνας διενεργήθηκε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και, όπως αναφέρεται σε έγγραφο που διαβιβάστηκε στη Βουλή... «δείχνει νέες αλληλουχίες HIV που έχουν εισαχθεί στην Ελλάδα μετά το 2010 πιθανότατα από την Ασία».
 Στην ίδια έρευνα αναφέρεται πως «Ο τρόπος διασποράς τους υποδεικνύει αλλαγές στον τρόπο μετάδοσης του ιού στην κοινότητα των χρηστών ενδοφλέβιας χρήσης στην περιοχή της Αθήνας».
Το έγγραφο που υπογράφει η υφυπουργός Υγείας Ζέττα Μακρή και διαβιβάστηκε στη Βουλή μετά από ερώτηση της βουλευτού της ΝΔ Φεβρωνίας Πατριανάκου.
Με το ίδιο έγγραφο η Βουλή ενημερώνεται για την επιδημική έξαρση του HIV/AIDS στον πληθυσμό των εξαρτημένων. Τα στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ δείχνουν ότι ανάμεσα στο 2010 και το 2011 τα κρούσματα της μόλυνσης αυξήθηκαν 1.500% μεταξύ των χρηστών.
Έτσι, ο επιπολασμός του ιού στους χρήστες ουσιών το 2011 αυξήθηκε ραγδαία από 0,8% σε 4,4%. Στην περιοχή της Αθήνας άγγιξε το 8,1%. Την ίδια ώρα ραγδαία αύξηση σημειώνεται και στην εξάπλωση της ηπατίτιδας C μεταξύ των εξαρτημένων.
Στο έγγραφό της η υφυπουργός Υγείας δεν διστάζει να παρατηρήσει ότι «σε ένα περιβάλλον οικονομικής και κοινωνικής κρίσης με πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας, οι χρήστες ουσιών, ήδη άνεργοι στην πλειονότητά τους, χάνουν το κίνητρό τους για θεραπεία» και ακόμη ότι «καθώς η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή και το κίνητρο για θεραπεία μειώνονται, ενισχύεται η τάση των εξαρτημένων να μη λαμβάνουν στοιχειώδη μέτρα προστασίας της υγείας τους. Ιδίως στην περιοχή της Αθήνας, οι αυτοκαταστροφικές μορφές συμπεριφοράς ενισχύονται, αυξάνεται η ενέσιμη χρήση ουσιών, η κοινή χρήση σύριγγας, η παράλληλη χρήση διαφορετικών ουσιών, η καταφυγή σε νέες, φθηνές, αλλά εξαιρετικά επικίνδυνες ουσίες, οι ερωτικές επαφές χωρίς προφυλάξεις».
Ειδικά για τα συνθετικά ναρκωτικά, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας, τα κανναβινοειδή εντοπίζονται κυρίως στη Θεσσαλονίκη και το «σίσα» (sisha), μια μορφή κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης, απαντάται κυρίως στους δρόμους της Αθήνας. Η εκτίμηση είναι πως «καθώς η οικονομική κρίση αρχίζει να μεταβάλει αισθητά διάφορες όψεις του προβλήματος των ναρκωτικών, επόμενα χρόνια θα υπάρξει όξυνση της εξάρτησης» και γι' αυτό χρειάζονται πιο αποτελεσματικές παρεμβάσεις. «Είναι άμεση η ανάγκη λήψης δράσης που θα αναχαιτίσει την εξάπλωση μολυσματικών ασθενειών, θα περιορίσει τους κινδύνους για τη δημόσια υγεία και θα συνδέσει τους χρήστες με τα θεραπευτικά προγράμματα, κρατώντας ζωντανή την προοπτική της θεραπείας και της ένταξης», αναφέρει η υφυπουργός Υγείας.
Την τελευταία διετία το ΚΕΘΕΑ προσπαθεί να ανταποκριθεί σε αυξανόμενο αριθμό αιτημάτων για παρεμβάσεις ενημέρωσης, πρόληψης και έγκαιρης παρέμβασης στις σχολικές κοινότητες και τις τοπικές κοινωνίες. Επίσης, μέσα στο 2013 έχει προβλεφθεί η έναρξη προγραμμάτων μεταξύ των οποίων και το Ειδικό Κέντρο 'Άμεσης Πρόσβασης Εξαρτημένων Ατόμων στην Αθήνα που απευθύνεται σε χρόνιους ή υποτροπιάζοντες χρήστες με υψηλό βαθμό περιθωριοποίησης. Δίκτυο θα υποστηρίζει επίσης και την εξαιρετικά ευάλωτη και διαρκώς διευρυνόμενη ομάδα των χρηστών που διαβιούν στο δρόμο. Το υπουργείο προωθεί ενημερωτικές δράσεις με έμφαση στην ενημέρωση των νέων. Ανάμεσα στα μέτρα που προχωρούν είναι η επέκταση του προγράμματος υποκατάστασης οπιοειδών (OST). Οι θέσεις θεραπείας αυξήθηκαν στην Αθήνα από 2.098 το 2010 σε 3.040 τον Απρίλιο του 2013. Μεγαλύτερη ήταν η αύξηση των θέσεων στην υπόλοιπη Ελλάδα, όπου από 3.010 το 2010 έφθασαν τον Απρίλιο του 2013 τις 5.030. Τα ποσοστά ΧΕΝ που λάμβαναν θεραπεία υποκατάστασης στην υπόλοιπη Ελλάδα ήταν 30,4% το 2010, 38,6% το 2011 και 45,4% το 2012 ενώ για την Αθήνα ήταν 28% το 2010, 31,5% το 2011, 38,2% το 2012. Το σύνολο των θεραπευομένων στο πρόγραμμα υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ το 2010 ήταν 5.101 άτομα ενώ σήμερα είναι 8.070 άτομα.

περισσότερα κάντε κλικ ΕΔΩ



Ανθεκτικά μικρόβια της γης στον Άρη

Ανθεκτικά γήινα μικρόβια που επιβιώνουν σε μια ποικιλία από περιβάλλοντα στη Γη επέζησαν όταν τοποθετήθηκαν σε έναν θάλαμο που προσομοιώνει τη χαμηλή πίεση και θερμοκρασία στην επιφάνεια του Άρη -μια εντυπωσιακή ανακάλυψη που ίσως επηρεάσει τις έρευνες για εξωγήινη ζωή.

Το πρώτο μικρόβιο που βρέθηκε να αντέχει αυτές τις συνθήκες ήταν ένα βακτήριο με την ονομασία Serratia liquefaciens, το οποίο απαντάται στο ανθρώπινο δέρμα, τις τρίχες και τους πνεύμονες, καθώς και σε ψάρια και φυτά. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το βακτήριο αντέχει στο ακραίο κρύο, τις υψηλές συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα, καθώς και στη χαμηλή πίεση της αρειανής ατμόσφαιρας, η οποία δεν ξεπερνά τα 7 millibar. Στη Γη, η ατμοσφαιρική πίεση στο επίπεδο της θάλασσας είναι 1.000 millibar. «Ήταν μεγάλη έκπληξη» σχολιάζει στο Reuters ο Άντριου Σούργκερ, μικροβιολόγος του Πανεπιστημίου της Φλόριντα.

Το πείραμα, πάντως, το οποίο πραγματοποιήθηκε σε εργαστήριο δίπλα στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα, δεν εξέτασε την αντίδραση των μικροβίων στη σκληρή υπεριώδη ακτινοβολία που είναι γνωστό ότι λούζει την επιφάνεια του γειτονικού πλανήτη.

Είκοσι πέντε άλλα είδη μικροβίων που υποβλήθηκαν στη δοκιμασία τελικά δεν επιβίωσαν, αναφέρει η ομάδα του Δρ Σούργκερ. Σε επόμενη φάση, οι ερευνητές εξέτασαν ακόμα 10.000 είδη μικροβίων που είχαν βρεθεί σε βάθος μερικών δεκάδων μέτρων μέσα στο μονίμως παγωμένο έδαφος της Σιβηρίας. Έξι από τα είδη αυτά, όλα τους μέλη του γένους Carnobacterium όχι μόνο επιβίωσαν στο θάλαμο αλλά μπόρεσαν και να αναπτυχθούν.

Τα αποτελέσματα του πειράματος δείχνουν να αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να μολυνθεί το περιβάλλον του Άρη από μικρόβια που καταφθάνουν εκεί με τις γήινες αποστολές. Η NASA καταβάλλει κάθε προσπάθεια να αποστειρώνει τα σκάφη πριν από την εκτόξευσή τους, ωστόσο το ενδεχόμενο μόλυνσης δεν μπορεί ποτέ να αποκλειστεί.

Το Serratia liquefaciens χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη επειδή «το είδος αυτό έχει ανακτηθεί από διαστημικά σκάφη» σχολιάζει ο Σούργκερ. Επιπλέον, όμως, τα αποτελέσματα δίνουν μια εικόνα για τις μορφές μικροβίων που θα μπορούσαν ενδεχομένως να έζησαν ή να ζουν στον Άρη.

Το κατά πόσο ο Κόκκινος Πλανήτης ήταν ποτέ φιλόξενος για τη ζωή είναι ένα ερώτημα που καλείται τώρα να απαντήσει το ρομπότ Curiosity της NASA, το οποίο μελετά από τον περασμένο Αύγουστο τον αρχαίο Κρατήρα Γκέιλ.

Πίσω στη Γη, επόμενο βήμα του Δρ Σούεγκερ είναι να υποβάλλει τα μικρόβια σε ακόμα πιο αντίξοες συνθήκες, όπως υψηλές συγκεντρώσεις αλάτων, ισχυρή υπεριώδη ακτινοβολία και λιγότερο νερό. Θα προσπαθήσει επίσης να μελετήσει το γενετικό προφίλ και τις μεταβολικές ιδιαιτερότητες του Serratia liquefaciens. Οι μελέτες του ερευνητή δημοσιεύτηκαν το Δεκέμβριο στην αμερικανική επιθεώρηση PNAS και αυτή την εβδομάδα στην επιθεώρηση Astrobiology.

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

Γράφει ο Άλαν Γκάρνερ στο σύγγραμμα "Η τέχνη της επικοινωνίας".

Επιστημονική επιμέλεια Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής, Γρηγόρης Σίμος

 

Ο τρόπος με τον οποίο τοποθετείτε το σώμα σας λέει στους άλλους το πόσο διαθέσιμοι είστε για επαφή και πόσο ενδιαφέρεστε για όσα λένε. Όταν σταυρώνετε τα χέρια σας ή σταυρώνετε και αποτραβάτε τα πόδια σας από τον άλλο όταν πιέζετε τα πόδια σας το ένα με το άλλο όλα αυτά είναι οι κλειστές στάσεις οι οποίες μπορούν κάλλιστα να υποδηλώσουν στους άλλους ότι είστε αγχωμένοι ή ότι δεν ενδιαφέρεστε να έχετε επαφή.

Ωστόσο αν πιέσετε τα πόδια σας το ένα με το άλλο ή τα σταυρώσετε πολύ σφιχτά οι άλλοι μπορεί να υποθέσουν ότι ενδιαφέρεστε γι αυτούς σεξουαλικά.

Θυμηθείτε. Δεν έχει σημασία ποια είναι η ψυχική σας κατάσταση. Οι άλλοι δεν μπορούν να διαβάσουν το μυαλό σας. Αυτό που σκέφτεστε είναι ακριβώς αυτό που τους αφήνετε να καταλάβουν.

Τα μη σταυρωμένα χέρια και τα σταυρωμένα προς τον άλλο πόδια ή τα ελαφρώς ανοιχτά πόδια είναι ανοιχτές στάσεις οι οποίες πιθανότατα θα δείξουν στους άλλους πως είστε χαλαροί και πως ενδιαφέρεστε να αποκτήστε μια πιο κοντινή επαφή.

Όταν κοιτάτε τους άλλους κατά πρόσωπο και γέρνετε μπροστά  αυτοί είναι δυο πολύ σημαντικοί τρόποι για να δείξετε στους συνομιλητές σας ότι είστε πλήρως αφοσιωμένοι σε αυτό που συμβαίνει μεταξύ σας.

Αν οι άλλοι έχουν πάρει μια από τις παραπάνω στάσεις τότε αυτό αποτελεί μια καλή ένδειξη για το πως αισθάνονται.. Αν για παράδειγμα είστε έτοιμοι να κλείσετε μια συμφωνία ή θέλετε να κάνετε μια επαγγελματική πρόταση καλό είναι να περιμένετε μέχρι ο άλλος να βρεθεί σε ανοιχτή στάση. Αυτό σημαίνει πως αισθάνεται πιο άνετα και έτσι θα είναι δεκτικός στις προτάσεις σας.

Ωστόσο η γλώσσα του σώματος δεν είναι μια 100% σίγουρη ένδειξη. Ένας άντρας που σταυρώνει τα χέρια του μπορεί απλώς να κρυώνει μια γυναίκα που σταυρώνει τα πόδια της και να τα αποτραβάει μπορεί να το κάνει από συνήθεια. Προσέχετε αυτά που βλέπετε αλλά έχετε υπόψη σας πως τα φαινόμενα καμιά φορά απατούν.

Μια τελευταία σημείωση: Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι η υιοθέτηση της ίδιας στάσης που έχουν εκείνοι με τους οποίους επικοινωνείτε ή η υιοθέτηση μιας στάσης του τύπου "Κάνω ό,τι κάνεις" συχνά θα σας βοηθήσει να αναπτύξετε μια αρμονική σχέση μαζί τους.

Ένας φίλος μου ψυχολόγος υποστηρίζει πως η υιοθέτηση των ίδιων στάσεων των φίλων του ή των ασθενών του τον βοηθά να καταλάβει καλύτερα πώς νιώθουν, τι αισθάνονται.

9 ΛΟΓΟΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΟ ΣΚΥΛΟ

 

9 Λόγοι για να αποκτήσετε ένα κατοικίδιο σκυλάκι

Τρία είναι τα βασικά ερωτήματα για την υιοθεσία ενός ζώου, συγγνώμη σκύλου ήθελα να πω. Υποσχέθηκα να ασχοληθώ μόνο με όσους γαβγίζουν. Γιατί να πάρω σκύλο; Ποιες οι προϋποθέσεις για να τον πάρω και τι σκύλο να πάρω; Θα σας εξηγήσω λοιπόν τους λόγους γιατί να υιοθετήσετε.

1 Για την ψυχική σας υγεία. Οσο και αν το αρνείστε, δίποδα, είστε όντα διαταραγμένα και έχετε κόψει τους δεσμούς με τη φύση. Εμείς τα ζώα κουβαλάμε μέσα μας την αρμονία της φύσης, γι' αυτό και είμαστε ευτυχισμένα με πιο απλά πράγματα. Ενας σκύλος θα σας φέρει χαρά όταν θα σας περιμένει κουνώντας την ουρά, όταν θα ενθουσιάζεται με την παρουσία σας, όταν θα σας ακολουθεί πιστά χωρίς κανένα παράπονο. 

2 Για τη σωματική σας υγεία. Ο περίπατος, που όλοι οι γιατροί συνιστούν για καλή υγεία, θα γίνει πιο ευχάριστος μαζί με το σκύλο σας. Πολλές φορές θα περπατάτε μεγαλύτερες αποστάσεις χωρίς να το καταλαβαίνετε. Οταν ο φίλος σας δείχνει τόσο χαρούμενος, δεν θα βλέπετε την ώρα να βγείτε μαζί του βόλτα. Οι έρευνες έδειξαν ότι...

άνθρωποι που περπατάνε 10.000 βήματα κάθε μέρα ζουν χρόνια πολλά και καλά. 

3 Για την ανιδιοτελή αγάπη. Για το σκύλο σας θα είστε πάντα ο Θεός, ο ήρωάς του. Θα σας αγαπάει χαλαρό, αγχωμένο, φοβισμένο όπως κι αν είστε, χωρίς να περιμένει τίποτα. 

4 Για την προστασία. Θα αισθάνεστε πολύ πιο ασφαλείς στο σπίτι και στο δρόμο. Ακόμα κι ένας μικρόσωμος σκύλος θα προστατέψει το αφεντικό του από κάθε κίνδυνο. Διαρρήκτες δεν πλησιάζουν εύκολα σπίτια όταν ακούγονται γαβγίσματα, και ένας σκύλος λειτουργεί πάντα σαν συναγερμός.
5 Για την κοινωνικοποίησή σας. Ξέρετε πόσες σχέσεις έχουν ξεκινήσει βγάζοντας το σκύλο βόλτα; Θυμηθείτε την ταινία «Η λαίδη και ο αλήτης». Για το φλερτ μεταξύ των ιδιοκτητών μιλάω, όχι των σκύλων. Η βόλτα του σκύλου είναι πάντα μια καλή ευκαιρία για καινούργιες γνωριμίες, κουβεντούλα με τους γείτονες ή τους άλλους ιδιοκτήτες που μοιράζονται τις ίδιες σκυλοεμπειρίες. Αφήστε με να προσθέσω ότι μόνο οι εμπειρίες με γάτες είναι μοναδικές για κάθε γάτα.
6 Για τη συντροφικότητα. Δεν υπάρχει καλύτερο καλωσόρισμα από το σκυλίσιο, ιδίως αν ζείτε μόνοι. Εδώ πρέπει να παραδεχτώ ότι οι σκύλοι υπερτερούν σε σχέση με τις γάτες. Μ' έναν σκύλο δεν είσαι ποτέ μόνος, το σπίτι δεν είναι άδειο, αλλά ακόμα κι όταν υπάρχει οικογένεια η παρέα ενός σκύλου είναι ανεκτίμητη.
7 Για την υπευθυνότητα. Οταν μια ζωή εξαρτάται από σας, αμέσως γίνεστε πολύ πιο υπεύθυνοι. Είναι μια καλή εξάσκηση για όσους δεν έχουν αποκτήσει παιδιά, καθώς θα νιώσουν πώς είναι να έχεις ευθύνες και να εξαρτάται κάποιος από σένα. Αλλά και για τα μικρά δίποδα η συμβίωση μ' ένα σκύλο είναι εξαιρετικό μάθημα, γιατί θα πρέπει να φροντίσουν υπεύθυνα ένα άλλο πλάσμα.
8 Για να αποκτήσει νόημα η ζωή σας. Επιτέλους θα έχετε κάποιον να τον γεμίζετε με την αγάπη και τη φροντίδα σας. Να του αγοράζετε παιχνιδάκια, φωλίτσες, φωσφοριζέ λουράκια, λιχουδιές και κοκαλάκια. Να βρίσκετε καινούργιες διαδρομές για βόλτα ή παιχνίδια που θα ξετρελάνουν το σκύλο σας.
9 Γιατί έτσι. Για να βλέπετε τα βελούδινα μάτια του και να χαϊδεύετε τα μεταξένια αυτιά του.